Een veelgehoord misverstand is dat het gebruik van een inkuilverbeteraar geen zin heeft bij het maken van een maissilage.

Niet onbegrijpelijk omdat mais op zichzelf een relatief gemakkelijk in te kuilen product is. Toch zou zelfs een geslaagde mais nog significant beter zijn met toevoeging van het juiste hulpmiddel.

Mais heeft als gewas een groot aandeel koolhydraten. Hiermee is er dus veel energie aanwezig om bij voldoende melkzuurproducerende bacteriën ook veel melkzuur aan te maken en daarmee een snelle pH daling te verkrijgen, en daarmee een stabiele kuil. In een idelale situatie.

Maar:
Het gehalte aan natuurlijk voorkomende melkzuurbacteriën schommelt sterk

• De prestaties van de natuurlijk voorkomende melkzuurbacteriën zijn erg wisselend
• Deze variaties worden niet door ras, groeistadium of bemestingsgraad bepaald
• In 80% van de gevallen zijn de melkzuurbacteriën niet voldoende aanwezig of in staat om een snelle (minder dan 3 dagen) pH daling voor elkaar te krijgen

Het toedienen van een overmaat aan optimaal presterende melkzuurbacteriën biedt dus een heel erg goed hulpmiddel om een maiskuil optimaal te laten slagen:

• Snelle pH daling en daarmee snel een stabiele kuil (1-2 dagen)
• Kuil kan al na 5 dagen worden gevoerd (> 2,5 meter/week)
• Minimale opwarming tijdens het fermentatieproces (5 graden minder)
• 5% minder drogestof verliezen
• 2-3% betere verteerbaarheid
• 0,2 – 0,3 MJ/kg DS toename in energie
• Hogere voeropname
• Meer melkzuur
• Minder azijnzuur

NB: Het toedienen van middelen met ‘broeiremmers’ gaat ten koste van een optimale fermentatie zodat daarmee dus de voederwaarde vermindert.
Wat zijn jouw ervaringen? Reacties zijn welkom.

Tot snel, op cowshopping.nl

Vriendelijke groet,
Herman en Ferdinand
COWSHOPPING.nl